Σαν τα πουλιά που πάντα ψάχνουν ουρανό οι ελπίδες…
να φτερουγήσουνε ψηλά, λεύτερες να πετάξουν
εκεί που εμπόδια δε χωρούν.
Να σκαρφαλώσουν στις ριπές του ανέμου και να πάνε
εκεί που ο ήλιος κυβερνά και τη βροχή στεγνώνει
Κι αν λαβωθούνε στα φτερά ή κουραστούν για λίγο
κουρνιάζουν περιμένοντας πιότερο να πετάξουν.
Σε πιο γαλάζιο ουρανό...
(Πλασμένοι από θάλασσα)
Στέβη μου σταμάτα τις δημοσιεύσεις!! Άσε μας να περιμένουμε κάτι όταν κυκλοφορήσει η 2η συλλογή σου, μη μας κάνεις...spoiler!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' αγαπάμε πολύ!
Δροσοσταλίτσα, αυτό το blog υπάρχει από το 2009 και το βιβλίο μου με υλικό από εδώ (και πολλά πολλά ακόμη), κυκλοφόρησε το 2012. Πραγματικά θεωρείς πως θα σταματήσω να γράφω και να αναρτώ στο blog που έγινε η αφορμή να κυκλοφορήσει η πρώτη μου συλλογή;
ΔιαγραφήΛυπάμαι καλή μου, αλλά δε θα σταματήσω, αν και σε βεβαιώνω, πως έχω τόσο υλικό για το επόμενο βιβλίο μου, που ενδεχομένως να μη βρεις καν αυτά που διαβάζεις μπαίνοντας εδώ.
Αν παρ'όλα αυτά σου κάνω... spoiler, μπορείς να σταματήσεις να επισκέπτεσαι τη σελιδα αυτή, μέχρι να κυκλοφορήσει η επόμενη συλλογή μου.
Είμαι σίγουρη άλλωστε, πως ο καλός σου φίλος που σου συνέστησε τη σελίδα μου, θα σε ενημερώσει για το πότε θα συμβεί αυτό, αφού με παρακολουθεί...
Σ'ευχαριστώ για την αγάπη σου!
Αγαπητή Στέβη φοβάμαι πως παρεξήγησες το ύφος μου, προσπάθησα με μια αδέξια υπερβολή να εκφράσω την υποστήριξη και το θαυμασμό μου... λυπάμαι αν το πήρες στραβά!
Διαγραφή