17 Μαρτίου 2013

Σαν μία κούκλα...


Σαν μία κούκλα σε βιτρίνα γιορτινή
που περιμένει κάποιο χέρι να την πάρει,
τα μάτια έβαψες σε χρώμα βυσσινί
και της φωτιάς τη φλόγα φόρεσες φουστάνι.

Μα τα λουλούδια που σκορπάνε ευωδιά,
δεν είναι εκείνα που νομίζεις πως θαυμάζουν.
Είναι τα κρίνα, τα γλυκά τα γιασεμιά,
τα νυχτολούλουδα και άλλα που τους μοιάζουν.

Είν' οι γαρδένιες που σαν άσπιλες - λευκές,
αν τις μυρίσεις χάνουν κάτι απ’το άρωμά τους.
Ειν'οι βιολέτες, οι μικρές οι πασχαλιές
και τα κυκλάμινα που ανθούν μεσ'τη σκιά τους.

Βάψε τα μάτια σου στο χρώμα της χαράς
και το φουστάνι σου άσε τα όνειρα να πλέξουν.
Απ'τη βιτρίνα σου έξω βγες, που κουβαλάς
και σαν εικόνα μαγική θα σε διαλέξουν!

© Στέβη Σαμέλη
(Από την ποιητική συλλογή "Μια βόλτα στα σύννεφα" - εκδόσεις Ιωλκός 2012)