15 Μαΐου 2009

Τι Παραμύθι Να Σου Πω ....


Τι παραμύθι να σου πω για να σε νανουρίσω
Όταν στην αγκαλιά μου γέρνεις για να κοιμηθείς ;
Ποιά ιστορία παλιά ή του μυαλού, που να μιλάει για αγάπη μόνο και για όνειρα που γίνονται αλήθεια;
Ποιές λέξεις να σου ψιθυρίσω να διώξουν τις έννοιες σου μακριά και τόπους να σου φέρω εδώ να βάλεις τα όνειρά σου....

Τι παραμύθι να σου πω για να σε νανουρίσω
Όταν τα μάτια σου θέλουν να κλείσουν και να ονειρευτούν;
Ποιά ξωτικά, να σε οδηγήσουν για να ξεχαστείς εκεί
Στη χώρα του ποτέ, που τα παιδιά μένουν παιδιά για πάντα...
Νεράιδες να σου τραγουδούν τους πιο όμορφους σκοπούς χορεύοντας
Για να χαμογελούν τα καστανά σου μάτια....

Τι παραμύθι να σου πω για να σε νανουρίσω
Που να μιλάει για Ιππότες και για Πρίγκηπες, όμοιους κι αντάξιούς σου...
Για θησαυρούς ατέλειωτους, πολύτιμα πετράδια,
Ίδια με όσα κρύβεις στης ψυχής, τα απάτητα μονοπάτια;

Θα σου μιλήσω για έναν Πρίγκηπα, που ενώ είχε τα πάντα
Ένιωθε πάντοτε μισός γιατί δεν είχε αγάπη...
Για ένα κορίτσι αλλιώτικο που έψαχνε στο φεγγάρι
Το άλλο της μισό να βρει...
Μα το 'χανε μαγέψει, να το 'βρει αν ένας πρίγκηπας
Τ'αληθινό της πρόσωπο μπορέσει να μαντέψει...

Θα σου μιλήσω για τους δυο, που έφτιαχναν εικόνες
Κάθε βραδυά που αντάμωναν κοιτώντας το φεγγάρι
Μέσα απ'τα μάτια τ'ουρανού κι έπλεκαν τα όνειρά τους...
Για τ'άστρα που κεντούσανε του φεγγαριού το δρόμο
Σαν προσπαθούσαν να διαβούν για να 'βρουν την αγάπη
Στη θάλασσα που τους χώριζε, μα έβλεπε την καρδιά τους...

Τη θάλασσα που στόλιζε κοχύλια τους γυαλούς της
Φτιαγμένα από τα όνειρα κι από τα δάκρυά τους
Που ήτανε όμορφα πολύ, ίδια με τις ψυχές τους...
Ψυχές που μοιάζανε σα μια... και ήτανε γραμμένο,
Να γνωριστούν, να σμίξουνε σε μία τις ζωές τους...

Για ένα φεγγάρι θα σου πω, που γέμισε μια νύχτα
Για να πλανέψει και τους δυο...
Το φόβο να νικήσουν, να αφεθούν, να αγαπηθούν
Ζωή μαζί να ζήσουν...
Για δυο μισά που ενώθηκαν και λύσανε τα μάγια
Σαν ανταμώσαν μια στιγμή που θα 'φτανε για πάντα
Το δρόμο του σα διάβηκαν μία βραδυά με πίστη...

Για έναν Πρίγκηπα μισό κι ένα μισό κορίτσι ....

 © Στέβη Σαμέλη
(Από την ποιητική συλλογή "Μια βόλτα στα σύννεφα" - εκδόσεις Ιωλκός 2012)