22 Νοεμβρίου 2011

Ζωή & Θάνατος ...

Της θλίψης μου μαχαίρια κοφτερά
που κομματιάζουν των ονείρων μου τις σάρκες
Φως που το μέριασε η σκιά
φωτιά που θέριευε και ξάφνου έγινε στάχτες

Φτερά σπασμένα που γινήκανε σπαθιά
και χαρακώνουν των ελπίδων μου τα χρόνια
Πνοή που σώπασε στο χρόνο ξαφνικά
ανθοί που ανάσαιναν μα κάψανε τα χιόνια

Ζωή και θάνατος χορεύουνε μαζί
μεσ'το καράβι ετούτο που μας πάει
Κι αν το ξεχνάς πως είσαι ακόμα ζωντανή
βαθιά πληγή να στο θυμίσει καρτεράει

 © Στέβη Σαμέλη
(Από την ποιητική συλλογή "Μια βόλτα στα σύννεφα" - εκδόσεις Ιωλκός 2012)