και σώμα απόκτησες.
Σε δύο κόσμων την τομή, σα μία γέφυρα χρυσή
υψώθηκες.
Διαβάτες πέρναγαν πολλοί, μα άλλοι την πέτρα ή το γυαλί
μονάχα έβλεπαν.
Μέχρι που πέρασε αυτή κι είδε χρυσή αμμοβολή.
Ψυχές που έμοιαζαν...
(Πλασμένοι από θάλασσα)
25 Ιανουαρίου 2014
Πέτρα και γυαλί
και σώμα απόκτησες.
Σε δύο κόσμων την τομή, σα μία γέφυρα χρυσή
υψώθηκες.
Διαβάτες πέρναγαν πολλοί, μα άλλοι την πέτρα ή το γυαλί
μονάχα έβλεπαν.
Μέχρι που πέρασε αυτή κι είδε χρυσή αμμοβολή.
Ψυχές που έμοιαζαν...
(Πλασμένοι από θάλασσα)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
πολύ όμορφο Στέβη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μ'αρέσουν τα μικρά ποιήματα που με λίγες φράσεις μπορούν να κλείσουν μέσα τους χρώμα, εικόνες, συναίσθημα και κίνηση!
Καλή συνέχεια σου εύχομαι :)
Καλημέρα Σεβάχ μου.
ΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ που σου άρεσε. Καλή συνέχεια και σε σένα :-)