Σε ψάχνω ...
Μεσ’το πλήθος που τρέχει
κι απορεί μα δε βλέπει
όσα γύρω του βίαια αλλάζουν
Σ’έναν ήλιο που καίει
μα τη σάρκα που τρέμει
τα κεριά δε μπορούν να ζεστάνου
Στον αέρα που πνέει
μα τη γη που αναπνέει
Μεσ’τη φύση που ουρλιάζει
μα όσο κι αν σε τρομάζει
τα ουρλιαχτά της για λύση δε φτάνουν
Στα ποτάμια που σβήνουν
καθώς το άνυδρο χώμα χαράζουν
Σε ψάχνω…
Μεσ’τα μάτια που κλαίνε
Στα παιδιά που δε φταίνε
Για έναν κόσμο που άλλοι τους φτιάχνουν …
© Στέβη Σαμέλη
(Από την ποιητική συλλογή "Μια βόλτα στα σύννεφα" - εκδόσεις Ιωλκός 2012)
Στέβη μου καλησπέρα και καλώς βρεθήκαμε. Όμορφο το ποίημα... Η αναζήτηση μπορεί να γίνει το πιο δύσκολο και σκληρό παιχνίδι στον έρωτα. Αν όντως τελικά υπάρχει έρωτας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά. Καλώς βρεθήκαμε στην blogόσφαιρα. Χαιρετώ...
Ϋπάρχει Εστέλλα μου... περίτρανη απόδειξη της ύπαρξής του, η έμπνευση & η δημιουργία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς βρεθήκαμε καλή μου :-)
Στέβη μου εξαιρετικό το ποίημα.....! Αποδίδεις με μία ιδιαίτερη αίσθηση....μακρινή και ξεχασμένη.... που πηγάζει από τα ανώτερα ευαίσθητα κομμάτια του εαυτού σου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυσιαστικά διακρίνω το ουρλιαχτό της ψυχή σου στο κάλεσμα της ΕΛΠΙΔΑΣ......που μέσα σου γνωρίζεις απόλυτα οτι είναι δύσκολο να βρεθούν λύσεις, σύμφωνα με τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν......δυστυχώς......Ας κάνουμε όλοι μαζί την ανατροπή των κατεστημένων.....εγώ είμαι μαζί σου και αντέχω.....!!! Σε φιλώ καλή μου φίλη....!
I have visited many of blog but did not get such impression with content creation and information as here.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουν λόγια για νε εκφράσω για αυτό το ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΕΒΗ......Τα συναισθήματα πολλά,άγγιξες τις ψυχές όλων μας και οχι μόνο.......Κανάκη Ευφροσύνη.....
ΑπάντησηΔιαγραφήI wished this words were in English language. The pics are sooooo beautiful. If you feel like I am happy if you visit what I just wrote about poetry http://tiny.cc/p8yfn
ΑπάντησηΔιαγραφήNamaste
Shivani