Γεννέθλια ....

Μη μου μιλάς για τα χρόνια που φύγαν

Τ'αγαπώ...

Μαζί και τις ρυτίδες μου

Δεν τις φοβάμαι ούτε αυτές!

Μονάχα εκείνες της ψυχής έμαθα να φοβάμαι

μα τις απέφυγα αυτές...

Ξέρω πως έφταιξα, πως έκλαψα, λάθη πως έκανα πολλά

μα εκείνα μ'έφεραν εδώ

Για να μπορώ τώρα να πω, πως είμαι ευτυχισμένη.

Για να μπορώ τώρα να δω

όσα η ζωή αληθινά, να δώσει περιμένει.

Μα όταν έρθει η στιγμή!
Να νιώσεις, να εκτιμήσεις
κάθε της δώρο και γιορτή, που φέρνει για να ζήσεις.

Κι εμένα μου ΄φερε πολλά

μα μη βιαστείς να κρίνεις...
Όχι, δεν είναι η ομορφιά, τα πλούτη που ελπίζεις,

Αγάπη είναι, αληθινή 

   που αν θέλεις να τη ζήσεις, μάθε εσύ πρώτα ν'αγαπάς.
   Κι αν πρέπει χρόνια να μετράς προτού να τη γνωρίσεις,

ας είναι ...

Ας είναι ο λόγος που γερνάς !

© Στέβη Σαμέλη
(Από την ποιητική συλλογή "Μια βόλτα στα σύννεφα" - εκδόσεις Ιωλκός 2012)

Μη με ρωτάς ....

Μη με ρωτάς τι είναι αυτό

που την καρδιά μου κάνει να χτυπά πιο δυνατά σαν σε κοιτάζω

Είναι τα μάτια σου, που με κοιτούν βαθιά

και σεργιανούν μεσ'τα σοκάκια της ψυχής μου

Μη με ρωτάς τι είναι αυτό

που στα όνειρά μου τη μορφή σου κάθε βράδυ τριγυρίζει

Είναι η σκέψη σου, που ξαπρυπνά γλυκά

για να διαβαίνει κάθε νύχτα στα όνειρά μου

Mη με ρωτάς τι είναι αυτό

που μεσ'το στήθος μου πετά κάθε που ακούω τη φωνή σου

Είναι τα λόγια σου, που γίνονται φτερά

για να πετούν μεσ'της καρδιάς τους ουρανούς μου

Μη με ρωτάς τι είναι αυτό

που σα να ξέρω το κορμί σου μυστικά αγάπης ψιθυρίζει

Είναι η αγάπη σου, που μυστικά που

αιώνες μας κρατούν μαζί, θυμίζει στο κορμί μου

Μη με ρωτάς τι είναι αυτό

που πιο πολύ να σ'αγαπώ μου λέει, κάθε λεπτό που αρχίζει

Μονάχα ξέρει ο ουρανός

Ποιός λέει στον ήλιο πού να βγει και πού να βρει τη δύση ...

 © Στέβη Σαμέλη
(Από την ποιητική συλλογή "Μια βόλτα στα σύννεφα" - εκδόσεις Ιωλκός 2012)